Wanneer we nadenken over productiviteit op het werk, dan denken we vaak na over hoe we onszelf of de mensen in ons team kunnen motiveren. Soms merkt u dat een bepaalde collega wat moeite heeft om goed gefocust en betrokken te blijven. Hoewel het misschien geen officieel onderdeel van uw functie is, is het helpen van een collega een sympathieke daad en kan het zelfs goed zijn voor uw eigen productiviteit. Wat kunt u voor uw collega’s doen om hen door een moeilijke periode heen te helpen?
In 3 stappen naar een gemotiveerde collega
Bron: Pixabay
1. Zorg voor erkenning
De eerste stap is om uw collega te laten weten dat u heeft opgemerkt dat ze niet meer presteren zoals u van ze gewend bent. Maak er eens een praatje over aan het bureau, of nodig uw collega uit om na het werk samen wat te gaan drinken. Vertel daarbij wat u is opgevallen. Misschien lijkt uw collega wat neerslachtig, gefrustreerd of lukt het simpelweg niet meer om zich te concentreren. U kunt een collega natuurlijk niet dwingen om te onthullen wat er aan de hand is, maar door gewoon te laten weten dat u hebt gemerkt dat iemand even niet zo lekker meer in zijn vel zit, laat u al merken dat iemand aandacht voor ze heeft. Uw collega wil misschien niet over het probleem praten, maar toch heeft u de weg voor een toekomstig gesprek vrijgemaakt.
In de huidige werkomgeving en het relatief onpersoonlijke tijdperk van appen, e-mail en flexwerken, is het eenvoudig om de menselijke verbinding op het werk te verliezen. Mensen kunnen zelfs het gevoel krijgen voor een onsympathieke en gezichtsloze organisatie te werken. Alleen al de wetenschap dat u collega’s heeft die om u geven werkt dan soms al motiverend.
2. Geef bevestiging
Naast dat u zelf aangeeft dat u vermoedt dat uw collega het moeilijk heeft, helpt het ook door zelf aan te geven en simpelweg te bevestigen dat het soms inderdaad best moeilijk is om productief te zijn. Een van de grootste motivatiekillers is voor veel ambitieuze mensen een combinatie van het bedriegersyndroom (ook wel het impostersyndroom genoemd) en sociale vergelijking.
Het impostersyndroom is een veelvoorkomend gevoel, waarbij mensen vinden dat ze hun positie in de organisatie eigenlijk niet waard zijn of hebben verdiend. Ze zijn bang dat hun collega’s en leidinggevenden dat zullen ontdekken. Daardoor doen ze hun best om slechte dagen en de beperkingen van hun kennis te verbergen. Het impostersyndroom wordt versterkt door de neiging om zichzelf te willen vergelijken met andere mensen. Mensen vergelijken zichzelf daarbij vooral met anderen die op een bepaald gebied meer succes hebben. Het is meestal niet moeilijk om op de werkplek iemand te vinden die meer bereikt lijkt te hebben dan u. U kijkt naar hen en gelooft niet dat u over dezelfde kwaliteiten beschikt.
Het probleem met sociale vergelijking is dat u of uw collega alleen ziet wat andere mensen naar buiten communiceren. U ziet wat ze zeggen en wat ze doen, maar niet wat ze écht voelen of denken. U gaat er daarbij vanuit dat zij niet dezelfde gevoelens als u hebben over het werk. Om die reden is het goed om met een met zichzelf worstelende collega openlijk te praten. Bijvoorbeeld over uw eigen problemen met projecten of slechte, niet-productieve dagen.
Waarschijnlijk denkt uw collega dat hij of zij de enige is met zorgen of frustraties. U helpt uw collega dan door begrip te tonen en te vertellen dat iedereen dagen heeft waarin ze niet zoveel gedaan krijgen, of zelfs vrezen dat ze de vaardigheden missen die ze nodig hebben om succesvol te zijn.
Dit type validatie heeft twee voordelen:
- Ten eerste kan het uw collega helpen herkennen dat negatieve gevoelens over het werk niet direct betekenen dat hun baan eigenlijk niet geschikt voor hem of haar is.
- Ten tweede maakt het delen van uw eigen ervaring(en) u een prettige en veilige collega om mee te praten.
Mensen kunnen namelijk terughoudend zijn om hun eigen frustraties te uiten bij een andere collega, tenzij ze geloven dat hun gevoelens begrepen zullen worden. Door ervaringen te valideren maakt u het waarschijnlijker dat een collega verder met u in gesprek gaat.
[bctt tweet=”Mensen kunnen terughoudend zijn om hun eigen frustraties te uiten bij een andere collega, tenzij ze geloven dat hun gevoelens begrepen zullen worden. Door ervaringen te valideren maakt u het waarschijnlijker dat een collega verder met u in gesprek gaat.” username=”Grouve”]
3. Blijf positief en maak plannen voor de toekomst
Als uw collega met u praat over de reden van hun negatieve gevoelens, dan is het belangrijk
om het gesprek productief en positief te maken. Het is meestal verleidelijk om te blijven klagen, maar het is veel verstandiger om een opbouwend plan voor de toekomst te maken. Zo’n plan kan vele vormen aannemen. Sommige collega’s zijn niet meer geschikt voor hun rol in de organisatie, of resoneren niet (meer) met de missie van het bedrijf. Misschien heeft de sleur toegeslagen en hebben ze simpelweg geen zin meer in wat ze dagelijks doen. Als dat zo is, dan helpt u een collega wellicht om te kiezen voor een nieuw pad en een andere werkgever te zoeken.
Het is waarschijnlijker dat uw collega zeer geschikt is voor het werk dat hij doet, maar op dat moment moeite heeft om dingen voor elkaar te krijgen. Laat uw collega praten over de kleine stappen die hij kan nemen om vooruitgang te boeken op de belangrijkste taken of doelen. Het is goed mogelijk dat iemand door de bomen het bos niet meer ziet. Een project kan namelijk zo overweldigend zijn dat het bijna onmogelijk lijkt om voortgang te boeken, of een collega niet meer weet waar te beginnen. Iemand die verlamd is door de enorme omvang van een project, kan baat hebben bij een focus op wat er op de korte termijn kan worden gedaan, zonder na te hoeven denken over wat er de komende weken allemaal nog moet gebeuren.
[bctt tweet=”Iemand die verlamd is door de enorme omvang van een project, kan baat hebben bij een focus op wat er op de korte termijn kan worden gedaan, zonder na te hoeven denken over wat er de komende weken allemaal nog moet gebeuren.” username=”Grouve”]
Conclusie
Natuurlijk hoeft u niet de problemen van iedereen op te lossen. U dient er altijd voor te waken dat het helpen van uw collega leidt tot een daling van uw eigen energieniveau of ten koste gaat van uw eigen prestaties op het werk. Het doel is vooral om uw collega te laten weten dat hij of zij er niet alleen voor staat: erken en valideer. U helpt iemand om na te denken over een plan met concrete acties die kunnen worden uitgevoerd om weer uit de put te komen.