Moeite met innoveren? Deze beperkingen stimuleren baanbrekende innovatie

Door: Gerard Grouve

Wat drijft echte innovatie? Hoe tegenstrijdig het misschien ook klinkt, naar mijn mening is het definiëren van de juiste beperkingen de sleutel naar succes. Het zijn namelijk de beperkingen die u dwingen creatief om te gaan met de situatie.

[bctt tweet=”Beperkingen dwingen u of uw team tot innovatieve en creatieve oplossingen te komen. Welke beperkingen zijn het meest effectief en welke werken juist niet?” username=”Grouve”]

Wanneer u uw creativiteit of die van uw team volledig vrij laat, leidt dat paradoxaal genoeg meestal niet tot echte innovatie. Als management de juiste beperkingen stellen, zorgt ervoor dat u de uitdaging die voor u ligt radicaal anders benadert en daarmee tot een echt innovatieve oplossing komt.

Toch werken niet alle beperkingen niet even goed. Welke beperkingen vaak wel of juist niet effectief zijn? Dat vertel ik u graag.

Beperkingen in budget en risico

Wat denkt u? Leiden beperkingen van budget en risico tot innovatie? Het zijn namelijk twee veel voorkomende beperkingen die veel organisaties toepassen wanneer ze op zoek zijn naar innoverende oplossingen. Een innoverende oplossing mag niet meer kosten dan een bepaald bedrag en uw organisatie mag tegelijkertijd niet te veel risico lopen.

Negatieve invloed op het resultaat

In de praktijk zijn zowel budget als risico geen geschikte beperkingen die echte innovatie stimuleren. Meestal heeft het beperken van budget en risico zelfs een negatieve invloed op het resultaat. Het leidt veelal tot het testen en proberen van bestaande oplossingen en staat een radicaal andere benadering in de weg. Onbewust geeft het beperkende budget namelijk indirect aan welke oplossing een teamleider van zijn mensen verwacht te krijgen.

Daarnaast mag de oplossing ook niet te risicovol zijn, want misschien gaat dat wel ten koste van uw bestaande business, of komt het voortbestaan van de organisatie mogelijk zelfs in gevaar.

Beperkingen in uitkomst en tijd

De coronacrisis was voor veel organisaties een belangrijke katalysator voor echte vernieuwing. De bovengenoemde traditionele beperkingen budget en risico werden vervangen door een aantal andere beperkingen, die echte innovatie wél stimuleerden:

• Het beperken van de uitkomst
• Het beperken van de tijd

3 manieren van uitkomstbeperking

Het beperken van de uitkomst blijkt in de praktijk een zeer goede beperkende factor als het gaat om het stimuleren van innovatie. Hier bestaan een aantal goede manieren voor:

#1: Stel één grote beperkende factor

Het stellen van een grote beperkende factor dwingt u of uw medewerkers op een fundamenteel andere manier na te denken. Bijvoorbeeld: “Maak een beenprothese die even effectief, maar 90 procent goedkoper is dan de bestaande producten.”

Of: “Verbind de meest afgelegen plekken op aarde met internet”, zo stelde Google’s X-unit als uitkomstbeperking. Men kwam vervolgens op het gebruik van gigantische ballonnen in de stratosfeer om het internetsignaal te verspreiden.

In de praktijk zullen echt niet alle oplossingen werken, maar vormen alleen al de ideeën vaak wel een bron voor nieuwe ontwikkelingen.

Een groot en gedurfd doel creëert een omgeving waarin de oplossingen minstens net zo groot en gedurfd moeten zijn. De belangrijkste eigenschap van deze uitkomstbeperking is de focus op het eindresultaat.

Leestip: Stimuleer innovatie door een cultuur van gelijkheid

#2: Stel conflicterende beperkingen

Een andere uitkomstbeperking is het stellen van twee ogenschijnlijk tegenstrijdige uitkomsten. Als voorbeeld noem ik automerk Toyota, dat graag een snellere, maar toch lichtere en zuinigere sedan op de markt wilde brengen.

Dit doel zit vol tegenstrijdigheden. Een auto sneller maken, betekent doorgaans een grotere, zwaardere motor. En een auto lichter maken, zonder op vermogen in te boeten? Dat zou betekenen dat veel belangrijke luxe opties opgegeven zouden moeten worden, wat geen optie was.

Uiteindelijk wist Toyota zijn doel te bereiken door zoveel mogelijk delen van de motor van aluminium te vervaardigen. Ten opzichte van massief gietijzer betekende dat een enorme gewichtsbesparing. Zonder concessies te doen aan de prestaties, werd de auto daardoor lichter, sneller én zuiniger: men had voldaan aan een ogenschijnlijk onmogelijke eis.

3. Geef aan wat niet mag

Een derde benadering van de uitkomstbeperking is aangeven wat niet is toegestaan. Dit is vooral nuttig wanneer er veel mogelijke oplossingen bestaan. Op deze manier maakt u de scope van het probleem kleiner.

Wat had het team van Toyota in het voorbeeld hierboven gedaan wanneer er van tevoren was aangegeven dat een motorblok van aluminium geen optie was? Het leidt opnieuw tot innovatieve oplossingen en zorgt tegelijkertijd voor meer focus en snellere voortgang.

Beperken van de tijd (stel een deadline)

Ook het beperken van de tijd waarin de oplossing er moet zijn, leidt vaak tot innovatieve benaderingen. In het geval van de coronacrisis: “We hebben in het tweede kwartaal van volgend jaar een betrouwbare test nodig’, of “Binnen een week moeten er 500 nieuwe intensive care-bedden beschikbaar zijn.”

Het gaat erom uw medewerkers aan te geven wat er wanneer bereikt moet zijn. Hoe ze dat vervolgens doen, dat is aan het team.

Daarnaast zorgt tijdsdruk ervoor dat mensen beter focussen en sneller werken. Het is wel belangrijk om ervoor te zorgen dat het niet halen van de deadline echte consequenties heeft. Tegelijkertijd mag de deadline niet zo strak zijn, dat mensen er te veel stress van ervaren die de prestaties uiteindelijk negatief beïnvloeden.

Leestip: Digitale transformatie? Met deze 11 vaardigheden krijgt u het voor elkaar!

Zo maakt u een (verre) deadline effectief en urgent

Het bepalen van de juiste deadline voor innovatie is vaak lastig. Ik geef een aantal tips:

#1: Stel een deadline en verdeel de tijd in losse blokken

De eerste optie is het stellen van een deadline, waarbij u gebruikmaakt van tijdsblokken. Het eerste tijdsblok zou bijvoorbeeld een brainstormsessie kunnen zijn, waaruit een aantal ideeën voortkomen. Een tweede tijdsblok omvat het uitwerken van deze ideeën, waarna ze in een derde tijdsblok worden getest en in het vierde daadwerkelijk uitgerold. Het voorkomt dat mensen overweldigd raken door de omvang van een taak.

#2: Stel een doel in de toekomst en houdt de voortgang bij

Vooral bij strategische doelen is het erg effectief om een groot doel te stellen, dat waarschijnlijk pas over enkele jaren bereikt kan worden. Verdeel de jaren in kwartalen en maak gebruik van mijlpalen om de voortgang te bewaken.

Deze combinatie van lange- en kortetermijndoelen zorgt voor het beste van twee werelden: een groot genoeg doel voor echte verandering en tegelijkertijd mijlpalen om de omvang van dat doel beter te bevatten en relevant te maken. Mijlpalen zorgen voor een groter gevoel van urgentie.

#3: Wat kunt u in een week/ maand/ jaar bereiken?

Een derde benadering is de situatie omdraaien en simpelweg vragen wat u in een week, maand of zelfs jaar kunt bereiken. Deze focus op aantal en tijd, zorgt ervoor dat teams weten wat er wanneer van ze verwacht wordt. Dit dwingt mensen vaak om nieuwe creatieve oplossingen te bedenken om het doel te bereiken, zeker wanneer de doelen (ruim) boven de normale productieaantallen liggen.

Conclusie

Een combinatie van ambitieuze uitkomst- en tijdsbeperkingen is het meest effectief. Het betekent dat uw mensen snel echt vernieuwende ideeën of prototypes produceren.

Als leider is het uw taak om het denken vanuit budgetten en risico los te laten. Focus meer op de uitkomst. Stel een groot doel met de juiste beperkingen en durf uw team de mogelijkheden te geven om echt innovatief te denken, dan zullen de oplossingen u verrassen.

Bent u op zoek naar echte innovatie, of heeft u binnen uw organisatie moeite om te innoveren? Ik help u hier graag bij. Neem vrijblijvend contact op.

Gerard Grouve

Eigenaar Grouve Management BV
06 - 20 39 72 32 | info@grouve.nl

Wellicht ook interessant voor je: