Het weer wordt extremer en de bedreiging die klimaatverandering voor bedrijven vormt, is niet langer theoretisch meer. Veel bedrijven zijn actief bezig met bescherming tegen hittegolven en droogte, overstromingen en orkanen. Steeds meer bedrijven nemen een “klimaatrisico” mee in hun berekeningen.

Desondanks is er nog een andere veel grotere bedreiging, waar veel ondernemingen nog niet voldoende rekening mee houden. Het zijn de strengere overheidsmaatregelen in de vorm van een stijgende prijs voor CO2-uitstoot. We noemen het een ‘CO2-risico’, ofwel de invloed van overheidsbeleid op de strategie en het rendement.

[bctt tweet=”Het intern beprijzen van CO2-uitstoot kan zorgen voor een strategie die emissiereductie versnelt en helpt bij het vinden van nieuwe markten en omzetkansen.” username=”Grouve”]

Bent u voorbereid op een CO2-neutrale toekomst?

Is uw bedrijf hier niet goed op voorbereid? Dan kunt u in de toekomst eenvoudig buitenspel gezet worden, of ten onder gaan aan de steeds stijgende kosten per ton uitgestoten CO2. In dit artikel beschrijven we een aanpak die door meer en meer bedrijven wordt gebruikt om zich schrap te zetten voor de toekomst en daarin zelfs tot bloei te komen.

Maak kennis met interne CO2-prijzen. In 2017 werkten al bijna 1.400 bedrijven actief met een interne koolstofprijsstelling of hadden zij plannen om dit op korte termijn te gaan doen. Door zelf al een (soms hoge) prijs op koolstof te zetten, kunnen bedrijven investeringen beter evalueren, risico’s beheren en een goede strategie bepalen.

Stijgende prijzen

Meer dan de helft van alle regeringen ter wereld heeft op dit moment een beleid dat kosten in rekening brengt voor de emissie van CO2. Maar liefst 184 hebben het klimaatakkoord van Parijs ondertekend en streven naar een drastische vermindering van de CO2-uitstoot. En het kan snel gaan. De prijs van emissierechten steeg in een jaar tijd van gemiddeld € 5 per ton in 2017 naar meer dan € 20 per ton in 2018. De verwachting is dat dit bedrag in de toekomst met gemak zal stijgen naar € 100 of meer per ton. Bedrijven die hier niet voldoende rekening mee houden, zullen waarschijnlijk in zwaar weer terechtkomen.

Interne CO2-prijzen

Door zelf een interne prijs per ton uitgestoten CO2 in te stellen, bereiden bedrijven zich voor op onzekere externe prijzen in de toekomst. Zelfs wanneer daar van buitenaf nog geen verplichting voor is. Bedrijven kunnen deze interne prijsbepaling op drie belangrijke manieren inzetten:

  1. Om beslissingen te nemen over toekomstige investeringen.
  2. Om financiële risico’s te identificeren die verband houden met overheidsbeleid.
  3. Om de toekomstige strategie te bepalen.

De bedragen die bedrijven als interne CO2-prijs op dit moment wereldwijd hanteren, lopen sterk uiteen. Sommige bedrijven beprijzen de CO2-uitstoot slechts op 1 cent per ton, terwijl anderen het op ruim 100 euro per ton beoordelen. Ter illustratie: 10 euro per ton CO2 vertaalt zich naar een CO2-emissieprijs van ongeveer 3 cent per liter benzine of 1 cent per kWh elektriciteit uit een kolencentrale.

3 verschillende emissiescopes

afbakenen-emissies

Bron: Emissieberekenen.nl

Veel bedrijven zetten nog geen prijs op de uitstoot van CO2. Zij denken soms dat ze maar weinig uitstoten en verwachten daarom niet dat overheidsbeleid een grote invloed op hun cashflow zal hebben. Dit is vaak een onjuiste veronderstelling, want de emissie van bedrijven gaat namelijk verder dan alleen de directe emissies. Er bestaan drie verschillende soorten emissies, die verdeeld zijn in scopes:

Directe emissies (scope 1)

Afkomstig van bronnen die in het bezit zijn van of worden beheerd door het bedrijf, bijvoorbeeld de uitstoot door verbranding in verwarmingsketels of het wagenpark.

Indirecte emissie (scope 2)

Bijvoorbeeld het verbruik van energie voor warmte en koeling.

Overige indirecte emissies (scope 3)

Bijvoorbeeld emissie bij de productie en het transport van aangekochte materialen en afvalverwerking.

Het onderscheid tussen directe en indirecte emissie toont aan dat zelfs bedrijven met weinig directe uitstoot toch verantwoordelijk kunnen zijn voor aanzienlijke CO2-uitstoot.

[bctt tweet=”Veel bedrijven zetten nog geen prijs op de uitstoot van CO2. Zij denken soms dat ze maar weinig uitstoten en verwachten daarom niet dat overheidsbeleid een grote invloed op hun cashflow zal hebben. Dit is vaak een onjuiste veronderstelling.” username=”Grouve”]

Toekomstige CO2-prijs voorspellen

Carbon-pricing

Bron: cdp.net

Voor een goede langetermijnstrategie is het belangrijk om de prijs van CO2-uitstoot in de toekomst te voorspellen. Dit is lastig, omdat het overheidsbeleid verschilt en er nog niet altijd een duidelijke strategie of prijs is bepaald. Ook kunnen technologische en economische ontwikkelingen in de toekomst van invloed zijn op de prijsstelling van CO2-uitstoot.

In 2017 werd het Carbon Pricing Corridors-initiatief opgezet, wat grote bedrijven bijstaat in het vaststellen van industriespecifieke CO2-prijzen in lijn met het klimaatakkoord van Parijs. In de chemische industrie zou de CO2-prijs voor 2020 bijvoorbeeld moeten variëren van $ 30 tot $ 50 per ton, oplopend tot $ 50 tot $ 100 per ton in 2035. Het is voor bedrijven belangrijk om interne expertise te ontwikkelen, of te vertrouwen op externe professionals om in te spelen op het verwachte overheidsbeleid en bijbehorende prijzen. Op basis daarvan is een toekomstscenario en strategie op te stellen.

Interne CO2-prijs onthult verborgen kosten

Sommige bedrijven hebben specifieke emissiedoelen vastgesteld. Een zorgvuldig overwogen interne CO2-prijs kan helpen aan die doelen te voldoen. In de praktijk blijkt dan vaak dat het gebruik van fossiele brandstoffen volgens de huidige voorschriften de goedkoopste optie is, maar wanneer rekening wordt gehouden met de interne CO2-prijs, kan gebruik van een hernieuwbare energiebron financieel aantrekkelijker zijn. Ook kan de beprijzing van CO2-uitstoot verborgen kosten onthullen.

Interne CO2-prijs stimuleert duurzame investeringen

Het doel van CO2-beprijzing is uiteindelijk een ​​verschuiving naar koolstofarme investeringen en gedrag te stimuleren. De prijs moet hoog genoeg zijn om de gewenste verandering te aantrekkelijk te maken. Microsoft implementeerde al in 2012 een intern systeem voor koolstofprijsbepaling, waarbij de uitstoot van bedrijfseenheden in alle drie de scopes werd vastgesteld. Microsoft beprijsde hun CO2-uitstoot per ton op 5 tot 10 dollar. Het totaalbedrag werd samengevoegd in een centraal bedrijfsfonds dat intern investeert in groene energie en CO2-compensatieprogramma’s. Het resulteerde in een directe energiebesparing van meer dan 10 miljoen dollar per jaar en sinds 2012 in een emissiereductie van bijna 10 miljoen ton.

De prijs in de praktijk

Bij het evalueren van investeringen, kan een bedrijf de CO2-voetafdruk van elke optie beoordelen en de interne koolstofprijs gebruiken om de potentiële CO2-kosten in te schatten. Bedrijven houden in feite al rekening met overheidsbeleid in de toekomst, waardoor de keuze voor een duurzame investering vaak financieel aantrekkelijker is.

Michelin stelde begin 2016 een interne koolstofprijs van € 50 per ton vast en gebruikte deze prijs bij het berekenen van de kosten en het rendement op investeringen. Op die manier houdt men rekening met de kosten van CO2, zelfs voor markten waar er momenteel nog geen CO2-prijs bestaat. Michelin heeft overigens met opzet een interne prijs ingesteld die hoger is dan de huidige prijs die momenteel in Europa en China wordt opgelegd. Zo zorgt Michelin ervoor dat het bedrijf op de toekomst voorbereid is. Zowel in landen met als zonder klimaatregeling. De bestaande regels worden waarschijnlijk overal strenger.

Conclusie: begin met interne CO2-beprijzing om op de lange termijn te overleven

Het intern beprijzen van CO2-uitstoot kan zorgen voor een strategie die emissiereductie versnelt en helpt bij het vinden van nieuwe markten en omzetkansen. Het vereist echter wel commitment en een cultuurverandering die moet beginnen bij de directie. Communiceer de klimaatdoelen van het bedrijf naar alle medewerkers. Het is belangrijk dat er budget voor wordt vrijgemaakt om de gestelde doelen te halen. Het instellen van een interne prijs per ton CO2-uitstoot, is daarvoor een zeer geschikt middel. Deze pot kan vervolgens worden aangewend om te investeren in duurzame energie of andere initiatieven die de CO2-voetafdruk van uw bedrijf verkleinen.

Veel bedrijven zetten nog geen prijs op de uitstoot van CO2. Zij denken soms dat ze maar weinig uitstoten en verwachten daarom niet dat overheidsbeleid een grote invloed op hun cashflow zal hebben. Dit is vaak een onjuiste veronderstelling. Bedrijven met verwaarloosbare scope 1-emissies kunnen bij scope 2 en 3 nog steeds grote vervuilers zijn. Andere bedrijven houden geen rekening met CO2-uitstoot, omdat ze de capaciteiten missen die nodig zijn om te anticiperen op mogelijke voorschriften en beleid. Men beseft niet hoe kwetsbaar het bedrijf is voor het CO2-risico.

De snelle invoering van interne CO2-prijzen bij veel ondernemingen laat wel zien dat men het belang ervan steeds meer erkent. Alleen bedrijven die dit begrijpen en proactief omgaan met het CO2-risico zullen op de lange termijn overleven en er zelfs voordeel uit halen. Zeker nu steeds meer landen en overheden kiezen voor een CO2-vrije economie.

[bctt tweet=”De snelle invoering van interneCO2-prijzen bij veel ondernemingen laat wel zien dat men het belang ervan steeds meer erkent. Alleen bedrijven die dit begrijpen en proactief omgaan met het CO2-risico zullen op de lange termijn overleven en er zelfs voordeel uit halen.” username=”Grouve”]

Wellicht ook interessant voor je:

Share This